Bu bölümde, sistemik hastalıkların karaciğer üzerindeki etkileri incelenmektedir. Karaciğer, birçok önemli maddeyi sentezlemek, depolamak, taşımak, parçalamak ve detoksifiye etmek gibi yaşamsal fonksiyonlara sahiptir. Bu nedenle, birçok hastalık doğrudan veya dolaylı olarak karaciğeri etkileyebilir. Sistemik hastalıkların seyri sırasında hormonal değişiklikler, vasküler nedenler, toksik etkiler ve bağışıklık sistemi değişiklikleri gibi faktörlerle karaciğer hasarı ortaya çıkabilir. Bu durumda, asemptomatik biyokimyasal değişikliklerden karaciğer yetersizliğine kadar değişen sonuçlar görülebilir. Hemolitik anemiler, miyeloid ve lenfoid tümörler, lösemi, multiple myelom, pıhtılaşma bozuklukları ve kriyoglobulinemi gibi hematolojik hastalıklar da karaciğer etkilenmesine neden olabilir. Hemolitik anemiler, kırmızı kan hücrelerinin yıkımının artmasıyla ortaya çıkan anemilerdir. Bu hastalıklarda, halsizlik, solukluk, sarılık, idrar renginde koyulaşma, safra taşı ve splenomegali gibi belirtiler görülebilir. Laboratuvar testlerinde, serum laktat dehidrogenaz, aspartat aminotransferaz, bilirubin, retikülosit, ürobilinojen ve haptoglobulin düzeylerinde değişiklikler tespit edilebilir. Hemolitik anemilerde farklı mekanizmalarla karaciğer etkilenmektedir. Örneğin, otoimmün hemolitik anemi, vücudun kendi eritrositlerine karşı antikor üretimi sonucu ortaya çıkar. Paroksismal noktürnal hemoglobinüri ise kronik intravasküler hemoliz, kemik iliği yetersizliği ve tromboz ile seyreden bir kök hücre hastalığıdır. Orak hücreli anemi ise hemoliz ve vazooklüzyonla karakterize kalıtsal bir eritrosit hastalığıdır. Bu bilgiler, sistemik hastalıklarda karaciğer tutulumunun ve tedavide kullanılan ilaçların hepatotoksik yan etkilerinin bilinmesinin önemini vurgulamaktadır.(AI)