COVID-19 salgını, birçok klinik semptomla ilişkilendirilen bir hastalıktır. Hastaların hareketliliği, izolasyon önlemleri ve hastaneye yatışlar nedeniyle ciddi şekilde kısıtlanmaktadır. Bu durum, immobilitasyon sendromunun COVID-19 hastalarında sıkça görülmesine neden olur. Ateş, yorgunluk ve kas ağrısı gibi semptomlar, hafif etkilenen hastalarda bile ortaya çıkabilir. Bunun yanı sıra, kas zayıflığı, balgam drenajı sorunları, derin ven trombozu riski, anksiyete, depresyon ve motivasyon eksikliği gibi nöropsikolojik semptomlar da görülebilir. Bu nedenle, postakut rehabilitasyon önlemleri, hastaların iyileşmesi üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Özellikle, yoğun bakım tedavisi gören ve yoğun bakım sendromu riski taşıyan hastalar için bu rehabilitasyon önlemleri önemlidir. Ancak, karantina ve virüs sınırlama önlemleri nedeniyle rehabilitasyonun uygulanması zorlaşmıştır. Bu nedenle, COVID-19 sonrası hayatta kalan hastaların takip bakımına yönelik özel rehabilitasyon ortamlarının oluşturulması gerekmektedir. Bu öneriler, Çin ve İtalya'nın deneyimlerine dayanmaktadır ve COVID-19 postakut rehabilitasyonu için tasarım ve prosedürlerin daha da geliştirilmesi gerekmektedir.(AI)