Bu bölümde, otizm spektrum bozukluğu (OSB) hakkında bilgi verilmektedir. OSB, yaşamın erken dönemlerinde gözlemlenen sosyal iletişim ve etkileşim eksiklikleri, tekrarlayıcı davranışlar ve sınırlı ilgi alanları ile karakterize bir nörogelişimsel bozukluktur. Otizm, ilk kez 1943 yılında Leo Kanner tarafından tanımlanmış ve daha sonra Hans Asperger tarafından \"otistik psikopati\" olarak adlandırılmıştır. Otizm, DSM-III ile psikiyatrik tanı sınıflama sistemlerine dahil edilmiştir ve DSM-V'de \"otizm spektrum bozukluğu\" olarak adlandırılmaktadır. Otizm prevalansı zaman içinde artmaktadır ve çevresel risk faktörleri ile ilişkilidir. Otizmin kesin patofizyolojisi bilinmemektedir, ancak genetik duyarlılık, hormonal dengesizlik, immün düzensizlik, nöroinflamasyon, mitokondriyal disfonksiyon ve oksidatif stres gibi fizyolojik mekanizmaların rol oynadığı düşünülmektedir. Otizm genellikle 2 yaşından sonra belirgin hale gelir ve erken tanı ve müdahalelerin önemi vurgulanmaktadır. OSB'nin teşhisi heterojen bir bozukluktur ve erken eğitim ve müdahalelerin etkinliği göz önünde bulundurularak ailelerle paylaşılmalı ve eğitsel müdahalelere hızlıca başlanmalıdır.(AI)
Atıf Sayısı :
