Optik Koherens Tomografi (OCT), ışığın tutarlılığına dayalı olarak bir insan organının tomografik görüntülerini elde etme yöntemidir. Bu yöntem, 90'lı yıllarda iki Japon araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. İlk olarak oftalmoloji alanında kullanılmaya başlanan OCT, günümüzde damarsal patolojilerin değerlendirilmesinde tanısal amaçlı olarak yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Kardiyolojide ise OCT, koroner arterleri incelemek için kullanılan intravasküler ultrasonun (IVUS) optik bir analoğudur. IVUS incelemesinde kullanılan ultrason yerine kırmızı kan hücreleri, su, lipidler ve protein tarafından emilen kızılötesi ışık kullanılır. OCT ile elde edilen görüntüler, IVUS'a göre daha yüksek çözünürlüğe sahiptir ancak doku penetrasyon derinliği daha düşüktür. OCT'nin yüksek çözünürlüğü, doku özelliklerinin daha spesifik belirlenmesini ve damar duvarı apozisyonu gibi stent parametrelerinin daha doğru değerlendirilmesini sağlar. IVUS ise daha büyük damarların değerlendirilmesi ve aorto-ostial lezyonların görüntülenmesi için daha uygundur. OCT'nin aterosklerotik plakların morfolojik değerlendirmesi, plak hassasiyetinin belirlenmesi ve perkütan koroner girişimlerin optimizasyonunda kullanımı önemlidir. OCT, koroner aterosklerozun morfolojik değerlendirmesinde faydalıdır ve plak morfolojisi, doku özellikleri ve plak hassasiyeti gibi parametrelerin belirlenmesine yardımcı olur.(AI)