Bu bölümde, barsak iskemisi hakkında genel bir bakış sunulmaktadır. Barsak iskemisi, ince veya kalın bağırsağı etkileyebilen bir durumdur ve arteriyel tıkanma, venöz tıkanma veya arteriyel vazospazm gibi faktörler nedeniyle barsak kan akışının azalmasıyla ortaya çıkar. Hızlı teşhis ve tedavi önemlidir çünkü bu durum ciddi sonuçlara, özellikle barsak enfarktüsü ve ölüme yol açabilir. İnce bağırsağı etkileyen iskemiye mezenterik iskemi denirken, kalın bağırsağı etkileyen iskemiye kolonik iskemi denir. Barsaklar, süperior mezenterik arter (SMA) ve inferior mezenterik arter (İMA) tarafından beslenir. Venöz drenaj ise arteriyel dolaşıma paraleldir ve portal venöz sisteme akar. Barsaklarda geniş bir kollateral dolaşım bulunur, bu da geçici yetersiz perfüzyon dönemlerinden korunmayı sağlar. Barsak iskemisi, sistemik perfüzyon, kollateral dolaşımın yeterliliği, etkilenen damarların sayısı ve kalibresi, ve iskemik durumun süresine bağlı olarak gelişme olasılığına sahiptir. Barsak hasarı hem doku hipoksisinden hem de reperfüzyon hasarından kaynaklanır. Reperfüzyon hasarı, bir iskemi döneminden sonra kan akışının düzelmesini takiben ortaya çıkar. Barsak, kısmen artmış oksijen ekstraksiyonu ve kollateral dolaşımın vazodilatasyonu sayesinde önemli bir hasar olmaksızın 12 saate kadar mezenterik kan akışında yaklaşık yüzde 75'lik bir azalmayı telafi edebilir. Ancak uzun bir iskemi döneminden sonra, tıkalı vasküler yatakta ilerleyici vazokonstriksiyon gelişir ve basıncı artırır.(AI)