Bu bölümde, annenin bebeğine duygusal bağlanması olan annenin-bebek bağı konusunda yapılan sistematik bir inceleme sunulmaktadır. Gebelik, doğum ve doğum sonrası dönem, psikolojik, fizyolojik ve duygusal değişikliklerle doludur. Özellikle doğum sonrası ve neonatal dönem, anne, bebek ve aile için fizyolojik, duygusal ve sosyal uyum gerektirir. Annelerin bebeklerinin bakımında aktif olarak yer aldıklarında ve bakımlarını başarıyla sürdürdüklerinde rahat hissettikleri ve bu durumun fiziksel ve zihinsel sağlık, yeni doğan sağlık durumu ve anne-bebek bağlanma süreci üzerinde olumlu bir etkisi olduğu belirtilmektedir. Bağlanma kavramı oldukça geniştir. Anne çocuğuna duygusal bağlanma \"bağlanma\" olarak adlandırılırken, çocuğun annesine duygusal bağlanması \"bağlanma\" olarak adlandırılır. Bağlanma, çocuk ve aile arasındaki kalıcı bir sevgi bağı olarak tanımlanır. Anne bağlanması, anne ve çocuk arasında tatmin edici ve hoş bir etkileşim sonucunda annenin çocuğuna geliştirdiği sevgi bağının oluşum sürecidir. Anne-bebek bağlanma sürecinde, erken annelik tutumları ve annenin duygularının değerlendirilmesi önemlidir. Bağlanma sadece bebeklik dönemini değil, çocukluk, ergenlik ve yetişkinlik dönemlerini de etkiler. Literatürde, anne ve bebek arasındaki bağın bebeğin gelecekteki sağlığını etkilediği ve gelişimi için önemli olduğu belirtilmiştir. Bağlanma ilişkisinin kalitesi üzerine yapılan çalışmaların sonuçları incelendiğinde, güvenli bağlanma geliştiren çocukların yaşıtlarından daha yüksek sosyal becerilere sahip olduğu ve olumlu duygularının negatif duygularından daha yüksek olduğu, yetişkinlerle işbirliği yapabildiği görülmektedir. Bu nedenle, bebeğin annesiyle olan ilişkisi ve bunu etkileyen faktörleri açıklamak önemlidir. Bu çalışmanın amacı, annenin-bebek bağlanma davranışı, önemi, etkileyen faktörler ve konuyla ilgili yapılan çalışmaların sistematik bir incelemesini yapmaktır.(AI)