Yumuşak doku sarkomları (YDS), nadir görülen ve malign bir hastalık grubudur. Bu hastalık, malignitelerin %1’inden daha azını oluşturur ve genellikle 40-60 yaş arasında ortaya çıkar. YDS'ye maruziyet gibi faktörlerin yanı sıra genetik hastalıklarla da ilişkili olduğu bilinmektedir. Hastalığın başlangıcında genellikle ağrısız kitleler görülür, ancak bazı durumlarda ağrı da eşlik edebilir. Lokorejyonel lenf nodu pozitifliği nadirdir ve olguların yalnızca %5'inde görülür. YDS'nin tedavisinde cerrahi yöntemler altın standarttır ve histolojik grade, cerrahi sınır pozitifliği ve tümörün derinliği gibi faktörler hastalığın seyrini belirler. Primer tümör bölgesinin MRI ve/veya BT ile incelenmesi, tanı ve evreleme açısından önemlidir. BT ve/veya PET-BT, yumuşak dokuda mineral birikimini ve kemik korteksi tutulumunu daha iyi gösterirken, MRI görüntüleme yumuşak doku kontrastlanmasını ve nörovasküler yapı tutulumunu daha iyi gösterir. YDS tanısı konan hastalarda akciğer ve karaciğer metastazı olasılığı göz önünde bulundurularak değerlendirme yapılmalıdır. YDS'lerin patolojik sınıflandırması, tümörün farklılaştığı dokuya dayanır ve mitoz, farklılaşma derecesi ve nekroz oranına göre derecelendirilir. İmmünohistokimyasal belirteçler ve moleküler çalışmalar, ayırıcı tanıda yardımcı olabilir. Malign YDS'ler arasında liposarkoma, leiyomyosarkoma, miksoid kondrosarkoma, sinovial kondrosarkoma, anjiyosarkoma, epiteloid sarkoma, sinovyal sarkoma, rabdomyosarkoma, hemanjioperisitoma, malign schwannoma, berrak hücreli sarkoma, malign fibröz histiyositoma, nöroektodermal tümör ve dermatofibrosarkom bulunur.(AI)