Bu bölümde, gebelik sırasında annede meydana gelen fizyolojik değişiklikler ve bunların anesteziye etkileri ele alınmaktadır. Gebelik sırasında annede oksijen tüketimi artar ve solunum dakika hacmi %50 artar. Bu artışın temel nedeni, tidal hacimdeki artıştır. Bu fizyolojik hipernefleksiyonla birlikte arteriyel karbondioksit (PaCO2) kısmi basıncı 28-32 mm Hg'ye düşer. Bu durumda kompansatuvar metabolik asidoz oluşur ve bikarbonat seviyeleri 18-22 mEq/L'ye düşer. Sonuç olarak, pH sadece hafifçe artar (pH: 7.45).Vital kapasite ve kapanma hacmi aynı kalırken, ekspirasyon rezerv hacmi ve fonksiyonel rezidüel hacim azalır. Bu hacim değişiklikleri nedeniyle, gebeler gebeliğin ilerleyen dönemlerinde sırt üstü pozisyonda desatüre olabilirler.Hemoglobin-oksijen ayrışma eğrisi sağa kayar ve fetüse oksijen transferini kolaylaştırır. Hava yolu mukozasında hiperemi, hipersekresyon, mukozal ödem ve kırılganlık görülür. Bu değişiklikler, üst solunum yolu enfeksiyonu ve alerjik rinit varlığında daha belirgin hale gelir.Gebelik sırasında anestezi uygulaması, hem anneleri hem de fetüsleri etkileyen özel bir yaklaşım gerektirir. Doğum sırasında optimal anesteziyi sağlamak için gebelik sırasında meydana gelen fizyolojik değişikliklerden kaçınılmalıdır. Anestezi sırasında kullanılan ilaçların fetüs/yenidoğan ve annedeki etkileri bilinmelidir.(AI)