Kalp yetmezliği, kalbin organlara yeterli miktarda kan pompalayamaması durumudur. Bu durum, dispne (nefes darlığı), efor dispnesi (egzersizle artan nefes darlığı) gibi semptomlar ve ral (akciğerlerde sıvı birikimi nedeniyle oluşan sesler), S3 (kalbin üçüncü sesi) gibi bulgularla birlikte görülür. Kalp yetmezliği, koroner arter hastalığı, hiperlipidemi, hipertansiyon gibi risk faktörleriyle ilişkilidir. Hipertansiyon, kan basıncının yükselmesidir ve kalp yetmezliğine doğrudan veya dolaylı olarak yol açabilir. Hipertansiyonun tedavi edilmesi, kalp yetmezliği gelişme riskini azaltır. Kalp yetmezliği hastalarında mortalite ve morbiditeyi azaltan tedaviler bulunmaktadır ve bu tedavilerin bir kısmı hipertansiyon tedavi ilaçlarından oluşur. Son kılavuzlara göre, kalp yetmezliği hastalarında 140/90 mmHg tansiyon değeri üzerinde tedavi başlanması önerilir. Hedef tansiyon değeri ise 120-130 mmHg olarak belirlenir. Kalp yetmezliği hastalarında semptomatik olmayanlarda mortalite faydası sağlayan ilaçların daha düşük tansiyonlarda kesilmemesi önerilir. Düşük ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetmezliğinde kullanılan ilaçlar, korunmuş ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetmezliğinde de kullanılabilir. Kalp yetmezliğiye özgü ilaçlar arasında üstünlük gösterilememiştir. Kalp yetmezliğiye yol açan mekanizmalar farklılık gösterebilir, ancak genel olarak patofizyoloji ve sonuçlar aynıdır.(AI)