Bu makalede, fetal toraksın prenatal dönemde ultrasonografik muayenesi ve toraks anomalilerinin prenatal tanısı ele alınmaktadır. Ultrasonografi ile fetal toraksın değerlendirilmesi genellikle 25-26. gebelik haftasına kadar mümkündür. Ancak bu haftadan sonra kostaların mineralizasyon artışı nedeniyle akustik gölgelenme oluşur ve intratorasik organların değerlendirilmesi zorlaşır. Bu nedenle fetal toraks ve kalp değerlendirmesi erken gebelik haftalarında yapılmalı ve gerektiğinde takip muayeneleri yapılmalıdır. Toraks, klavikula, boyun, diyafragma, sternum ve kostalar tarafından sınırlanan bir yapıdır. Toraksta akciğerler, mediyasten, fetal kalp ve büyük damarlar bulunur. Toraks anomalilerinin prenatal tanısı için genellikle dört oda aksiyal kesiti kullanılır. Konjenital diyafragma hernisi (KDH) vakalarının çoğu prenatal ultrasonografi ile tanı konulabilir. KDH vakalarının birçoğunda kromozom anomalileri, ek anomaliler, sendromlar veya tek gen hastalıkları birlikteliği vardır. KDH'li vakalarda prognoz kötü olduğunda fetoskopik endoluminal trakeal oklüzyon (FETO) gibi prenatal tedaviler uygulanabilir. Konjenital pulmoner solunum yolu malformasyonu (KPSM) vakalarında prenatal tanı genellikle olumludur ve prognoz genellikle iyidir. Prenatal dönemde tanı konulan pulmoner sekestrasyonların çoğu ekstralobar tiptedir. Özofagus atrezisi/trakeoözofageal fistülün kesin prenatal tanısı zor olabilir, ancak bazı belirtilerle kuşkulanılabilir. Bronşiyal atrezi ve bronkojenik kistlerin prenatal tanısı önemlidir çünkü postnatal prognoz, prenatal bulguların ağırlığı ile ilişkilidir. Konjenital üst hava yolu tıkanıklığı (KUHTS) vakalarında prenatal tanı genellikle daha kolaydır, ancak genetik sendromlarla birlikteliği nedeniyle aileye danışmanlık önemlidir.(AI)