Savaş alanında önlenebilir ölümlerin büyük bir kısmı ekstremite kaynaklı kanamalar nedeniyle meydana gelmektedir. Kanama, tüm ölümlerin en yaygın nedenidir. Bu tür kanamalara müdahalede ilk ve en önemli adım, kanamanın durdurulması ve damar yolunun hızlı bir şekilde sağlanmasıdır. Savaş alanında damar yolunun sağlanması, sivil ortamda gerçekleşen travma durumlarından farklılık gösterir ve zorluklar içerir. Bu zorluklar arasında yaralanmanın ateş hattı içinde olması, ışık ve ses izolasyonu gerektiren operasyon sırasında olması, fazla sayıda yaralıyı içermesi ve farklı yaralanmaların aynı anda ortaya çıkması yer alır. Bu durumlarda, damar yolunun seçimi, sağlık personelinin tecrübesine, elinde bulunan ekipmana, yaralanmanın çeşidine ve yerine, yaralı personelin fiziksel durumuna bağlı olarak değişebilir. İlaç ve sıvı uygulamaları, periferik venlere yerleştirilen intravenöz kanüller, santral venlere yerleştirilen kateterler ve intraosseöz yerleştirilen cihazlar aracılığıyla gerçekleştirilebilir. Damar yolunun açılmasından önce, girişim yerinde dolaşım sisteminin sağlam olduğundan emin olunmalıdır. Periferik venöz kanülasyon genellikle elin dorsalinde bulunan metakarpal venlerden veya antekübital bölgede bulunan basilik ve sefalik venlerden yapılır. Santral venöz kanülasyon ise daha büyük genişlikteki intraketlerin kullanılmasını gerektirir. Bu nedenle, savaş alanındaki yaralılara mümkün olan en büyük genişlikte intraketlerin kullanılması önerilir. İlk başta büyük genişlikte intraket yerleştirilemeyen yaralılarda, daha küçük genişlikte intraket ile venöz kanülasyon yapılabilir ve ardından dilate olan venlere daha büyük genişlikteki intraketler ile kanülasyon yapılabilir. Santral venöz kanülasyon, daha fazla sıvı resüsitasyonu gerektiren durumlarda tercih edilir.(AI)