Gebelikte atriyal fibrilasyon (AF), nadir görülen bir aritmi türüdür. Genellikle yapısal kalp hastalığı olan ve ileri yaş gebeliklerde ortaya çıkar. AF, hem anne hem de bebek için artmış komplikasyon riski taşır. Bu nedenle, AF'li gebe hastalar multidisipliner bir yaklaşımla kardiyoloji, obstetri ve neonataloji uzmanları tarafından takip edilmelidir.Hız kontrolü için gebelikte özel veriler bulunmamaktadır. Gebelerde hedef kalp hızı 110 atım/dk olarak belirlenmiştir. Beta blokerler, verapamil, diltiazem ve digoksin gibi ilaçlar, gebelik güvenlik kategorisi C olan ve hız kontrolünde sıklıkla kullanılan ajanlardır. Bu ilaçların en düşük dozda ve mümkün olan en kısa süreyle kullanılması önerilir. Bu ilaçlar plasentayı kolayca geçebilir, ancak teratojenik etkileri bildirilmemiştir. İlk tercih olarak selektif beta blokerler önerilir. BB'ler uzun süre kullanıldığında intrauterin gelişme geriliğine neden olabilir, bu nedenle gebeliğin 20. haftasından sonra büyüme taramaları yapılmalıdır. BB'lerle tedaviye yanıt alınamazsa digoksin kullanılabilir. Verapamil ve diltiazem için yeterli veri bulunmamaktadır.Ritim kontrolü için AF'li gebe hastalarda sadece vaka düzeyinde bildirilmiş tedavi yöntemleri vardır. Hızlı ventrikül yanıtlı AF, hemodinamik instabiliteye veya anne ve fetüs için risk oluşturuyorsa elektriksel kardiyoversiyon önerilir. Fetal distres durumunda ise elektriksel kardiyoversiyon sadece fetal izleme ve acil sezaryan olanaklarının olduğu merkezlerde yapılmalıdır. Amiodaron ciddi fetal yan etkileri nedeniyle sadece acil durumlarda kullanılmalıdır. Yapısal kalp hastalığı olmayan ve hemodinamisi stabil olmayan fetal aritmilerin kontrolü ve semptomatik maternal AF'nin ritim kontrolünde sotalol, ibutilid ve flekainid kullanılabilir. Kateter ablasyonu gebelikte önerilmemektedir.Antikoagülan tedavi, gebelikte izole AF ve düşük tromboemboli riski olan hastalar dışında tüm hastalara önerilir. Antikoagülan seçimi gebeliğin evresine göre yapılmalıdır. Warfarin teratojeniktir ve gebelikte kullanımı risklidir. Bu nedenle, gebelikte heparin bileşikleri tercih edilir. Hem fraksiyone olmayan heparin (UFH) hem de düşük moleküler ağırlıklı heparin (DMAH) plasentayı geçmez ve güvenli kabul edilir. DMAH, daha az yan etkiye ve daha iyi bir güvenlik profiline sahiptir. Yeni nesil oral antikoagülan ajanlar gebelikte önerilmez. Antikoagülan tedavi, maternal ve fetal riskler arasında dikkatli bir denge gerektirir ve komplikasyonlardan kaçınmak önemlidir.(AI)