Solar retinopati, göze direkt veya yansıtılarak gelen güneş ışınlarının, en sık olarak retinanın merkezi keskin görüşten sorumlu maküla bölgesinde odaklanmasıyla ortaya çıkan fototoksik hasar sonucu görsel şikayetlere neden olabilen klinik bir antitedir. Patofizyolojisinde, fototermal ve fotomekanik mekanizmaların yanında, esas olarak fotokimyasal etmenler sorumlu tutulmuştur. Detaylı öykü ve multimodal bir takım görüntüleme yöntemleriyle tanısı kesinleştirilebilir. Yeterli koruyucu ekipman kullanımıyla önlenebilir bir durumdur. Ultraviyole radyasyona maruziyet sonrasında hastaların çoğunluğu başlangıç görme keskinliğine yakın seviyelere tekrar ulaşabilseler de görme alanında kalıcı skotomlar işlevsel görmeyi etkileyebilir. Maruziyet sonrası tanımlanmış belirli bir tedavisi olmamasına karşın destekleyici yaklaşımlardan fayda gördüğü belirtilen olgular bildirilmiştir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
