Bu bölümde, fistülizan osteomiyelit ve yumuşak doku fistülleri hakkında bilgi verilmektedir. Osteomiyelit, kemik ve kemik iliği enfeksiyonu olarak tanımlanan bir hastalıktır. Bu enfeksiyon, lokal enfeksiyon veya açık travmatik kırık gibi nedenlerle hematojen veya lokal olarak yayılabilir. Akut osteomiyelit genellikle kronik bir hastalığa dönüşür ve tedavi edilmezse tekrarlayabilir. Osteomiyelit, iyi huylu bir tümör gibi davranır ve nadiren ölümcül olmasına rağmen tam bir iyileşme olmadan geri dönme eğilimindedir. Osteomiyelit yönetimi, tümör cerrahisinde kullanılan yöntemleri içerir ve teşhis, evreleme, tedavi ve rekonstrüksiyonu kapsar. Bu bölümde osteomiyelitin patogenezi, tanısı ve tedavisi ele alınmaktadır.Osteomiyelitin patogenezi, biyofilmlerle ilişkilidir. Biyofilm, hücre dışı bir polimer matrisi ile çevrelenmiş dinamik ve heterojen bir bakteri topluluğudur. Bu biyofilm, inert bir yüzeye yapışık olan bakterilerden oluşur. Biyofilm, bakterilerin değiştirilmiş bir fenotip sergilemesine neden olur ve antibiyotik direnci oluşturabilir. Osteomiyelit vakalarında en sık görülen bakteriler Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pyogenes ve Pseudomonas aeruginosa'dır. Biyofilm oluşumu, implantlarda enfeksiyon riskini artırır ve tedavisi zorlaştırır.Osteomiyelit vakalarının çoğuna stafilokok bakterileri neden olur. Bu mikroplar kan dolaşımı veya yaralanmalar yoluyla kemiklere girebilir. Kan dolaşımıyla mikropların kemiklere geçmesi, vücudun diğer bölgelerindeki enfeksiyonlardan kaynaklanabilir. Yaralanmalar, mikropların derinlere ulaşmasına ve yakındaki bir kemiğe yayılmasına neden olabilir. Ameliyatlar sırasında da mikroplarla kontaminasyon meydana gelebilir.Bu bölümde, osteomiyelit ve yumuşak doku fistülleri hakkında risk faktörleri ve nedenler de tartışılmaktadır.(AI)