Omuz eklemi, insan vücudunda en fazla hareket edebilen bölgelerden biridir ve karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu bölge, üst ekstremiteyi aksiyel iskelete bağlayan üç kemik ve dört eklemi içerir. Omuz kompleksi, klavikula, skapula ve humerus kemiklerinden oluşur ve sternoklaviküler, akromiyoklaviküler, glenohumeral eklemler ve skapulotorasik artikülasyonu içerir. Bu eklemler, omuz kompleksinin geniş bir hareket aralığına sahip olmasını sağlar, ancak stabiliteyi riske atar. Bu nedenle, omuz kompleksinin statik ve dinamik stabilize edici yapıları bu eklemlere destek sağlar. Omuzun hareketliliği, bu stabilize edici yapılarla birlikte koordineli bir şekilde gerçekleşir. Hareketlerin verimliliği, nörovasküler yapıları ve kasları destekleyen fasyalarla artırılır. Omuzun yüksek hareket kabiliyeti, eklem stabilitesinin bozulmasına katkıda bulunur ve omuz çıkık ve yaralanmalara yatkınlığı artırır. Bu nedenle, omuz ekleminin anatomisinin ayrıntılı olarak anlaşılması önemlidir. Bu bölümde, deri ve kutanöz inervasyon, kemik yapılar, eklem ve ligamentler, kaslar, vasküler yapılar ve brakiyal pleksus hakkında bilgi verilecektir.(AI)
Atıf Sayısı :
