Aşil tendinopatisi, genellikle sporcuları etkilese de aktif olmayan kişileri de etkileyen bir durumdur. Genel popülasyonda Aşil tendonunun rüptürünün insidansı 100.000 kişide 5 ila 10 arasında olsa bile, bazı gruplarda daha yüksek gözlenebilmektedir. Bu durum artış da gösterebilir. Aşil tendon rüptürü yaralanmalarının büyük bir kısmı rekreasyonel sporlar sırasında ortaya çıkmaktadır. Rekabetçi sporcular arasında Aşil tendinopatisi yaşam boyu insidansı yüzde 24 civarında seyrederken ve genç sporcularda bu durum daha sık gözlenmektedir. Özellikle koşu sporlarıyla uğraşan sporcularda Aşil tendinopatisi riski daha yüksektir. Bununla birlikte, rekreasyonel koşucularda rüptür olasılığı daha düşük gözlenmesine rağmen, yine de koşu yaralanmalarının önemli bir kısmını aşil tendon rüptürü oluşturur.. Aşil tendinopatisi risk faktörleri arasında soğuk hava, daha önceden geçirilen tendon hastalıkları, uygun olmayan koşu mekaniği ve kullanılan ayakkabılar, yaş, erkek cinsiyet ile obezite gibi durumlar bulunmaktadır. İlaçlar arasında florokinolon grubu antibiyotikler nadiren Aşil tendinopatisi veya tendon rüptürü ile ilişkilendirilirken, oral glukokortikoidler tek başına tendinopati riskini artırabilmektedir. Ayrıca, hipertansiyon, psoriasis ve ankilozan spondiloz gibi sistemik hastalıklar da Aşil tendinopatisi ile ilişkilendiği çalışmalar mevcuttur. Aşil tendon ağrısı genellikle spor aktivitelerinin kasların kaldırabileceğinden fazla artırılmasıyla ortaya çıkar, ancak kronik tendon ağrısı sürekli stres veya kötü koşu mekaniği gibi nedenlerle de olabilir. Tendon rüptürü, zaten zayıflamış veya dejenerasyon gösteren bir tendona ani bir kesme stresi uygulandığında meydana gelir. Tanıda klinik muayene önemlidir ve tanıda ultrason veya manyetik rezonans görüntüleme gibi görüntüleme yöntemlerine başvurulmaktadır. Aşil tendinopatisi ve rüptürü, tedavi ve rehabilitasyon süreçlerinin uygun şekilde yönetilmesi için doğru tanının konması ve uygun yöntemlerin seçilmesi açısından önemlidir.