Bu bölümde, diyabetik ayak ülseri tedavisi için mevcut terapilerin incelendiği ve epidermal büyüme faktörünün (EGF) kullanımının olumlu sonuçlar sağladığı belirtilmektedir. Diyabetik ayak ülserinin tedavisinde yara debridmanı, antimikrobiyal tedavi ve kan şekeri düzenlemesi gibi temel yöntemler kullanılmaktadır. Bunlara ek olarak, yara bakım ürünleri, hiperbarik oksijen terapisi ve negatif basınç cihazları gibi yardımcı tedaviler de uygulanmaktadır. Ancak, konservatif tedavinin yara iyileşmesinde yetersiz başarı göstermesi birçok hastada ekstremite amputasyonuna yol açmaktadır. Bu nedenle, amputasyonu önlemek için optimal tıbbi tedavi önerilmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda, EGF'nin diyabetik ayak ülseri tedavisinde kullanılmasının yara iyileşmesi ve amputasyonu önleme konusunda oldukça olumlu sonuçlar verdiği gösterilmiştir. EGF'nin yara iyileşmesi üzerindeki etkisi, iltihabi bir aşama, fibroblastik bir aşama ve yeniden şekillendirme aşamasından oluşmaktadır. EGF, mitojenik bir polipeptit olarak etkisini iltihabi aşamanın sonunda göstermeye başlar ve fibroblast oluşumunu tetikleyerek granülasyon dokusu oluşumunu ve epitelizasyonu uyarır. Ayrıca, EGF, DNA sentezini başlatır, hücre üretimini aktive eder ve protein sentezini uyarır. Bu nedenle, intralesiyonal EGF uygulamasının doku iyileşmesi üzerinde olumlu etkileri olduğu ve kronik dirençli ayak ülseri nükslerini azalttığı ve amputasyonu önlediği bulunmuştur. Ancak, yara bakımı ile ilgili yeterli kalitede kanıta dayalı çalışmaların bulunması zordur. Çoğu çalışmanın yetersiz örneklem büyüklüğü, kısa takip süreleri ve belirsiz kontrol grupları vardır. Bu nedenle, intralesiyonal EGF uygulamasıyla ilgili yayınlanmış çift-kör, randomize, kontrollü çalışmaların sayısı azdır. Ancak, klinik çalışmalar bulunabilir. Bu çalışmaların ortak bulguları, intralesiyonal EGF uygulamasının doku iyileşmesi üzerinde olumlu etkileri olduğu, kronik dirençli ayak ülseri nükslerini azalttığı ve amputasyonu önemli ölçüde engellediğidir.(AI)