Bu bölüm, Türkiye’deki afet yönetiminde gönüllülüğün yasal
çerçevesini ele alarak, bu alandaki mevcut mevzuatın güçlü ve zayıf yönlerini
değerlendirmektedir. Bölümde, Türkiye’de afetlerde gönüllülük faaliyetlerinin
yasal olarak nasıl düzenlendiği ve uygulandığına dair kapsamlı bir
değerlendirme sunulmaktadır. Ayrıca, ABD, Almanya, İngiltere ve Japonya gibi
ülkelerdeki başarılı mevzuat düzenlemeleri incelenerek, Türkiye için örnek
teşkil edebilecek uygulamalar tartışılmaktadır. Bölümde, Türkiye’nin mevcut
mevzuat yapısının gönüllülük faaliyetlerini yeterince desteklemediği, bu alanda
daha etkin ve kapsamlı düzenlemelere ihtiyaç duyulduğu vurgulanmaktadır.
Gönüllülerin afetlere hazırlık, müdahale ve iyileştirme süreçlerindeki rollerinin
güçlendirilmesi için öneriler sunulmakta; özellikle afetlerde gönüllülük
mevzuatının üst bir normda düzenlenerek tüm kurum ve kuruluşları kapsamasının
önemi vurgulanmaktadır. Ayrıca eğitim ve sertifikasyon programlarının
güçlendirilmesi ve gönüllülerin hakları ve sorumlulukları konusunda yasal
güvencelerin sağlanması, gönüllülük faaliyetlerinin sürdürülebilirliği
açısından kritik olarak değerlendirilmektedir. Sonuç olarak bu bölüm,
Türkiye’deki afet yönetimi ve gönüllülük mevzuatının iyileştirilmesi yönünde atılacak
adımların, ülkenin afetlere karşı direncini artıracağına ve toplumsal
dayanıklılığı güçlendireceğine dikkat çekmektedir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
