Canlı Vericili Karaciğer Nakli Sonrası Erken Re-laparatomi: Nedenler, Risk Faktörleri Ve Sonuçlar
Anahtar Kelimeler
Karaciğer nakli, son dönem karaciğer hastalıkları, primer karaciğer tümörleri ve fulminan karaciğer yetmezliği tedavisinde altın standart yöntemdir. Canlı vericili karaciğer nakli (CVKN) sonrası oluşan postoperatif komplikasyonlar, sgreftin özelliklerine, cerrahi tekniğe, alıcıda eşlik eden problemlere ve immünsüpresif tedavi gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Primer non-fonksiyon, akut T hücre aracılı rejeksiyon, kanama, enfeksiyon, vasküler komplikasyonlar ve safra yolu komplikasyonları en sık görülen erken dönem komplikasyonlar arasındadır. CVKN sonrası ilk 30 gün içinde ortaya çıkan komplikasyonlar nedeniyle yapılan re-laparatomiler erken laparatomi olarak adlandırılır. CVKN sonrası erken re-laparatomi, hastaların %9.2-24.3’ ünde gerçekleştirilmektedir ve en sık postoperatif 1. gün yapılmaktadır. Erken re-laparatomilerin %70’i cerrahi tekniğe, %21’i ise hastaya bağlı nedenlerden ötürü gelişmektedir. Yüksek Model for End Stage Liver Disease (MELD) skoru, geçirilmiş karın cerrahisi öyküsü, massif asit varılığı, koaugülopati, uzamış ameliyat süresi, massif intraopetatif kanama, hastada ek ciddi hastalık öyküsü, hepatik ensefalopati, portal hipertansiyon CVKN sonrası erken laparatomi için başlıca risk faktörleridir. Postpopetarif kanama, vasküler komplikasyonlar (hepatik arter trombüsü, portal ven trombüsü ve hepatik venöz drenaj sorunları), biliyer komplikasyonlar, intraabdominal bilioma ve apse CVKN sonrası en sık relaparatomi nedenleridir. Erken re laparatomi greft ve hasta sağ kalaımını olumsuz etkileyen bir durumdur.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
