Topallıklar,
çiftlik hayvanı endüstrisinde büyük bir sağlık, refah ve üretim sorunu olarak
yıllardan beri artarak karşımıza çıkmaktadır. Genellikle bu topallıkların
nedeni boynuz tırnak lezyonlarıdır. Son zamanlarda geleneksel olarak sadece ciddi
topallığa sahip ineklerin tedavi edilmesinden, sürü düzeyinde risk
faktörlerinin değerlendirilmesine ve bunların düzeltilmesine yönelik önleyici
yaklaşıma doğru bir geçiş yaşanmıştır. Böylelikle düvelerin korunmasına verilen
önem artmış, bu hayvanlarda görülebilecek süt veriminin azalması, doğurganlığın
düşmesi ve kesim ihtimali gibi olumsuz etkiler azaltılmıştır. Topal
hayvanların tespiti genellikle süt sağımı gibi uygun zamanlarda çiftlik
çalışanları tarafından pasif gözlem yoluyla yapılır. Bu gibi durumlarda, hafif
ve orta derecedeki topallıklar genellikle fark edilememekte ve tırnak kesimine
65 güne kadar gecikmeye yol açabilmektedir. Bu gecikme, daha ciddi topallıklar
için bir risk faktörüdür. Çiftliklerde eğitilmiş personel tarafından
hayvanların düzenli olarak değerlendirilmesi daha iyi bir topallık tespiti
sağlamaktadır. Böylelikle, topallığın yaygınlığı ve gerçek insidans eğilimleri
doğru bir şekilde izlenebilir ve aynı zamanda hayvanların tedavisi için gerekli
eylem planları hızlıca hazırlanıp kolayca uygulanabilir. Gözlenen yüksek
topallık oranları, koruyucu tırnak kesiminin geliştirilmesine yol açmıştır.
Tırnak kesiminin genel amacı, lezyon gelişimini en aza indirmek ve önlemek için
ayak üzerindeki ağırlık dağılımının dengeli bir şekilde sürdürülebilmesi için
fazla boynuz tırnak büyümesinin giderilmesidir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
