“Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Temel Kavramlar”
başlıklı bu bölümde, dil öğrenimi ve öğretimi konusundaki temel kavramlar ile yabancı
dil olarak Türkçe öğretiminde izlenen tarihsel süreçler ve çağdaş yaklaşımlar ele
alınmıştır. İnsanlık tarihinin başlangıcından bu yana ticaret, savaş, göç ve kültürel etkileşim gibi
nedenlerle yabancı dil öğrenme ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde
Kaşgarlı Mahmut’un 11. yüzyılda yazdığı Dîvânü Lûgati’t-Türk adlı eseriyle başlayan süreç,
günümüzde modern yaklaşımlarla gelişimini sürdürmüştür. Özellikle Avrupa Konseyi tarafından
geliştirilen "Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni" (CEFR/D-AOBM) ile sistemli
hale getirilmiştir. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı
Başkanlığı [TİKA] ile Yunus Emre Enstitüsünün Türk dilini ve kültürünü uluslararası düzeyde
tanıtma ve yaygınlaştırma konusundaki çalışmalarına değinilmiştir. Bu alanda sıklıkla
kullanılan ana dili, ana dil, ikinci dil, yabancı dil, hedef dil, araç dil terimleri açıklanmış,
dil edinimi ve dil öğrenimi kavramları arasındaki farklılıklar belirtilmiştir. Yabancı dil
öğretiminde öğretime yön veren çeşitli yaklaşımlar sıralanmış, bu yaklaşımların içerisinde D-AOBM
tarafından önerilen eylem odaklı yaklaşım ele alınmıştır.
Atıf Sayısı :