Üst ekstremite; omuzdan başlayıp parmak ucuna kadar devam
eden kas, kemik, ligament ve nörovasküler yapıların bir araya gelmesiyle
oluşur. Bu yapılarda meydana gelebilecek kırıklar, çıkıklar, yumuşak doku
yaralanmaları büyük öneme sahiptir ve aynı hassasiyet ile hasta yönetimi
yapılmalıdır. Üst ekstremite ve gövde arasında tek gerçek eklem
sternoklavikular eklemdir. Çocuklarda en sık 1/3 medial klavikula kırıkları
görülmektedir. Skapula gövde ile eklem yapmaz, çevreleyen kaslar ile gövdeye bağlanır.
Teres minör, supraspinatus, infraspinatus ve subscapularis kasları rotator
kılıfı meydana getirip, glenohumeral eklemi desteklemektedir. Dirsek eklemini
humerus, radius ve ulna bir araya gelerek oluşturmaktadır. Kemik yapıların
izole kırıkları veya kırıklı-çıkıklar bir arada görülebilir. Açılanma ve kayma
olması tedavi planında önemlidir. Nörovasküler yapılar ile komşuluğu olması
sebebi ile hasta muayenesi ve görüntülemelerin değerlendirilmesinde dikkatli
olunmalıdır. El bileği yaralanmaları sık olarak görülmektedir. Yıllık acil
servise başvuran hastaların % 2,5’ini el bileği yaralanmaları oluşturur. El
bileği olarak tanımlanan bölge radius distali, ulna-karpometakarpal eklemler
arasındaki alan olup, sekiz tane karpal kemik, radius distali, ulnanın yapmış
olduğu eklemlerle oluşan bir yapıdır. Tanı koymak zordur ve çoğunlukla
yaralanmalar zamanında teşhis ve tedavi edilmezse sakatlıklara neden olabilir.
Konservatif yada cerrahi tedavi gerektirebilmektedir. El karmaşık fonksiyonları
olan işlevsellik olarak benzersiz bir organdır. Aşırı hareket yeteneği olan
hassasiyet, güç ve his ile birleşir, ifade ve icra etmek için kullanılır. Elin
fonksiyonları hastalık, yaralanma, enfeksiyon ve inflamasyon sonucu
bozulabilir. Normal fonksiyonlarını korumak, zamanında ve etkili tedavi için,
görev yapan kasları, tendonları, sinirleri, vasküler yapıları el ve el
bileğinin anatomisinin iyi bilinmesi gerekir.
Kitap Adı:
Acil Serviste Travma Ve İlişkili Konular
Atıf Sayısı :
