Akut yaşamı tehdit eden intravasküler volüm kaybının önde gelen en önemli nedeni akut hemorajidir ve altta yatan sebep düzeltilinceye kadar doku perfüzyonunu sürdürmek için agresif sıvı resüsitasyonu gerekir. Hacim kaybı meydana geldiğinde, vücut kalp, beyin ve böbrek gibi en önemli organların vasküler yataklarında perfüzyonu sürdürmek için çeşitli fizyolojik düzenleyici yanıtları tetikleyerek tepki verir. Travmadan sonra önlenebilir ölümlerin çoğu kanama ile ilişkilidir ve yaralanmadan hemen sonra meydana gelir. En fazla ölüm hastaneye varmadan önce gerçekleşir. Travma ölümlerinin yaklaşık %25’i erken tıbbi ve cerrahi müdahalelerle önlenebilir. Kanama kontrolü ve hemostatik resüsitasyonun ön planda olduğu müdahaleler, hemorajik yaralanma ölüm oranını azaltmada faydalı olduğunu göstermiştir. Kan ürünleri temin edilinceye kadar sıvı ​​tedavisi hemodinamik stabilizasyon için gereklidir. İntravenöz sıvıların uygulanması tıpta en yaygın ve evrensel müdahalelerden biridir. Kristalloid solüsyonlar, en sık tercih edilendir ve akut hemorojilere bağlı sıvı resüsitasyonlarında normal salin (NS) ve laktatlı Ringer (LR) çok sık tercih edilir. Kolloidler, çok sayıda klinik değişkene bağlı olarak kristalloidlere bir alternatiftir. Yeterli sıvı resüsitasyonu oluşmadan, doku hipoperfüzyonu laktat üretimine ve metabolik asidoza yol açar. Hipovolemiye fizyolojik yanıt uzun süreli doku hipoksisi tarafından bastırıldığında, miyokardiyal kontraktilite baskılanır. Hipoksi ve asidoz periferik vazokonstriksiyonun kaybına, inflamatuar mediatörlerin salınmasına ve hücresel apoptotik yolların aktivasyonuna yol açar ve sonunda ölüme yol açar.