Meme kanseri tüm dünyada kadınlarda görülen en sık kanser olup meme kanserinde erken tanı büyük önem taşımaktadır. Görüntüleme eşliğinde yapılan meme biyopsileriyle meme kanserinin tanısı yüksek doğrulukla konur (1). Biyopsi için lezyonun en iyi göründüğü, tekniğin hasta ve uygulayıcı açısından en konforlu olduğu modalite tercih edilir. Biyopsi; ultrasonografi, dijital mamografi, dijital tomosentez veya manyetik rezonans görüntüleme eşliğinde yapılabilir. Lezyon ultrasonla gösterilebiliyorsa biyopsinin hemen her zaman ultrason eşliğinde yapılması tercih edilir. Ultrasonda görüntülenemeyen lezyonlara veya şüpheli mikrokalsifikasyonlara dijital mamografi veya dijital tomosentez eşliğinde stereotaktik biyopsi yapılmaktadır. Sadece MR ile görüntülenebİlen lezyonların biyopsisi ise kontrastlı MRG eşliğinde yapılır (2,3). Meme biyopsisinde en sık kesici iğne biyopsi iğneleri tercih edilir. Sıklıkla 14 Gauge biyopsi iğneleri kullanılmaktadır. Kesici iğne biyopsiye göre daha ucuz ve daha az invaziv olan İİAB ise küçük lezyonlarda, kistlerde ve lenf nodlarında tercih edilmektedir. Vakum biyopsi iğneleri ise daha fazla miktarda doku elde etmekte hem tanısal hem de tedavi amaçlı kullanılabilmektedir (4). Palpe edilemeyen lezyonlar, şüpheli mikrokalsifikasyonlar tel işaretli cerrahi biyopsi veya radyoaktif madde ile işaretleme yapılarak eksize edilebilir (2,5). Neoadjuvan kemoterapi sonrası radyolojik olarak kaybolan lezyonların yerinin belirlenmesi için kemoterapi öncesi tümör dokusuna ve aksiller lenf nodlarına ultrason eşliğinde metalik klipler yerleştirilmekte tedavi sonrasında metalik klipler ultrasonografi eşliğinde tel ile işaretlenerek eksize edilmektedir (2). Sonuç olarak meme biyopsi tekniklerine, biyopsiye eşlik etmesi gereken görüntüleme yöntemlerine, biyopsi sonrası komplikasyonlara aşina olmak meme kanseri tanısında büyük önem taşımaktadır.