Bu bölüm, 16. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nda inşa edilen medreselerin mimari özelliklerini, plan tiplerini ve sosyal işlevlerini ele almaktadır. 1500-1600 yılları arasında Anadolu’da inşa edilen 58 medrese, başta İstanbul olmak üzere Edirne, Manisa, Diyarbakır ve Bitlis gibi şehirlerde yoğunlaşmıştır. Medreseler çoğunlukla cami merkezli külliyelerin bir parçası olarak inşa edilmiştir, ancak bağımsız medrese örnekleri de mevcuttur. Plan tipleri açısından medreseler, hücrelerin avlu etrafındaki dizilişine göre “U”, “L”, tek sıra, çift sıra ve sekizgen planlı olarak sınıflandırılmıştır. En yaygın kullanılan plan tipi “U” şeklinde düzenlenmiş olanlardır. Dershaneler çoğunlukla kubbeli yapılmış ve bazı örneklerde mescit olarak da kullanılmıştır. Hücrelerde öğrencilerin barınması için odalar, ocaklar ve nişler yer almıştır. Süsleme açısından medreselerde sade taş işçiliği tercih edilmiş, bazı örneklerde çini ve kalemişi süslemeler kullanılmıştır. 16. yüzyıl medreseleri hem eğitim hem de sosyal yaşamın merkezi olarak önemli bir rol oynamıştır.
Kitap Adı:
Osmanlı Sanatı Ve Mimarisi
Atıf Sayısı :
