Periferik nöropati, periferik sinirlerin hasarıyla karakterize, metabolik bozukluklar, toksik maruziyetler, otoimmün mekanizmalar ve enfeksiyöz süreçler gibi farklı nedenlere bağlı olarak gelişebilen karmaşık bir durumdur. Diyabetik nöropati, kemoterapiye bağlı nöropati, Guillain-Barré sendromu ve toksik nöropati gibi formlar, bu durumun en sık karşılaşılan türlerindendir. Patofizyolojik olarak hiperglisemi, oksidatif stres, inflamasyon ve vasküler disfonksiyon gibi mekanizmalar sinir hasarını tetiklemektedir. Tanıda elektrodiagnostik yöntemler, laboratuvar testleri ve görüntüleme teknikleri gibi çok yönlü yaklaşımlar kritik rol oynar. Tedavi stratejileri, nöropatik ağrının hafifletilmesi, sinir hasarının önlenmesi ve yaşam kalitesinin artırılması için farmakolojik ajanlar ile fizyoterapi ve hasta eğitimi gibi farmakolojik olmayan müdahaleleri birleştirir. Erken teşhis, uygun yönetim ve multidisipliner yaklaşımlar, periferik nöropatinin komplikasyonlarını önlemeye ve prognozu iyileştirmeye yardımcı olur. Devam eden araştırmalar, yeni tedaviler ve hedefe yönelik terapötik yaklaşımlar geliştirilmesi açısından umut vadetmektedir.
Atıf Sayısı :
