Hücrelerin yapıları incelendiğinde iki hücre
yapısı ortaya çıkar: Prokaryot ve ökaryot. Prokaryotlar, bakteri ve arkeleri
içerirler ve küçük, oldukça basit yapılı hücrelerdir. Ökaryotlar tipik olarak
prokaryotlardan daha büyüktürler ve zar ile çevrili organel adı verilen
yapılara sahiptir.
Bakteriler makroskobik ve mikroskobik
görünümleri, üreme, metabolik, antijenik özellikleri ve genotiplerine göre
sınıflandırılabilirler. Besiyerlerinde oluşturdukları kolonilerin kokusu,
şekli, boyutu, rengi gibi özellikleri, antimikrobiyallere direnç yetenekleri,
belirli şekerleri fermente etme özellikleri, eritrositleri parçalama, lipitleri
hidrolize etme, Gram boyanma gibi özellikleri bakterilerin birbirlerinden ayırt
edilmesinde en çok kullanılan özelliklerdir. Bakteriler dört temel şekilde görülürler. Bunlar kok, basil,
spiral, vibrio olarak adlandırılırlar. Sitoplazmik membranın başlıca işlevleri arasında
seçici geçirgenlik, taşıma ve enerji depolanması vardır. Peptidoglikan sadece
bakterilerde bulunan bir polisakkarittir ve gram pozitiflerde daha kalındır.
Dış zar, lipopolisakkarit ve periplazmik aralık sadece gram negatiflerde
bulunurken, teikoik asit ve lipoteikoik asit sadece gram pozitiflerde bulunur.
Birçok prokaryotik hücre kapsül ve pili içerir. Bu yapılar bağlanma, genetik
materyalin değişimi ve hareket işlevlerinde görev alırlar. Bazı gram pozitif
bakteriler dış ortam şartlarına oldukça dirençli endospor oluşturabilirler. Bakteri
yapısal elemanlarının iyi bilinmesi hastalık patogenezinin anlaşılması ve
antimikrobiyal hedeflerin belirlenmesinde oldukça önemlidir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
