Karaciğer, vücudumuz için hayati önem taşıyan işlevlere sahip hepatosit adı verilen hücrelerden oluşan en ağır organımızdır. Karaciğerin inflamasyonu sonucu hepatit gelişir. Viral enfeksiyonlar hepatitin en sık nedeni olmakla birlikte aşırı alkol tüketimi, bazı ilaçlar, otoimmün hastalıklar gibi enfeksiyona bağlı olmayan nedenler de karaciğer hasarı ve inflamasyona yol açabilmektedir. Virüslerin neden olduğu karaciğer inflamasyonu; viral hepatitler olarak adlandırılır ve asemptomatik hastalıktan bazıları ölümcül olabilen komplikasyonlara kadar farklı klinik tablolarla karşımıza çıkabilir. Karaciğer dokusuna olan tropizmleri (hepatotropik) ve benzer klinik tablolara yol açmaları nedeni ile bugüne kadar hepatit A (HAV), hepatit B (HBV), hepatit C (HCV), hepatit D (HDV, Delta ajanı) ve hepatit E (HEV) virüsü olmak üzere beş önemli hepatit virüsü tanımlanmıştır. Özellikle HBV, HDV ve HCV, kronik hastalığa yol açar karaciğer sirozu, hepatosellüler karsinom (HSK) ve hepatit-ilişkili ölümlerin en yaygın nedenleridir. Dünya çapında 350 milyondan fazla kişinin HBV ve HCV ile enfekte olduğu, bu kişilerin çoğunun tanı ve tedaviye yeterli erişimlerinin olmadığı bilinmektedir. Günümüzde HAV, HBV ve HEV’e karşı etkili aşılar, HBV ve HCV’ye karşı etkin tedavi seçenekleri olmasına karşın viral hepatitler önemli morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) küresel hepatit eliminasyon stratejileri geliştirmiş 2030 yılına kadar hepatitle ilgili farkındalık artışı, aşılama, test ve tedavi ile yeni hepatit vakalarında %95, hepatite-bağlı ölümlerde %65 oranında azalmayı hedeflemektedir.