Çocuklarda Ağız Solunumu Ve Dentofasiyal Etkileri
Anahtar Kelimeler
Ağız solunumu, çocukluk çağında sık görülen,
nazal hava yolunun obstrüksiyonu veya alışkanlık temelli nedenlerle gelişebilen
bir solunum paternidir. Uzun süreli ağız solunumu; tükürük akışının işlevlerini
zayıflatarak çürük ve periodontal hastalık riskini artırır, halitozise zemin
hazırlar ve orofasiyal kas dengesini bozarak dentofasiyal büyüme-gelişimi
olumsuz etkiler. Klinik olarak dar “V” tipi maksiller ark, posterior çapraz
kapanış, artmış mandibular düzlem açısı, alt anterior yüz yüksekliğinde artış
ve Sınıf II/III iskeletsel paternler görülebilir. Etiyolojide adenotonsiller
hipertrofi, septum deviasyonu, konka hipertrofisi ve alerjik rinit öne çıkar.
Tanıda öykü-alışkanlık sorgulaması, klinik gözlem ve basit testlerin yanı sıra
nazal endoskopi ve (uygunsa) polisomnografi değerlidir. Tedavide amaç
fonksiyonel dengeyi yeniden kurmaktır: aile temelli alışkanlık yönetimi, oral
miyofonksiyonel terapi, ortodontik yaklaşımlar (ör. hızlı üst çene genişletme,
fonksiyonel apareyler) ve gerektiğinde cerrahi (adeno/tonsillektomi) birlikte
planlanmalıdır. Multidisipliner yönetim (KBB, pediatri, pedodonti, ortodonti,
konuşma terapisi) erken dönemde başlatıldığında kraniyofasiyal morfolojiyi ve
yaşam kalitesini anlamlı biçimde iyileştirir. Erken tarama, düzenli kontroller
ve bireyselleştirilmiş müdahaleler, uzun dönemli kalıcı sonuçlar için esastır.
Kitap Adı:
Güncel Pedodonti Çalışmaları Vii
Atıf Sayısı :
