Bu bölümde, gebelik sırasında annenin bağışıklık sisteminin fetusu neden reddetmediği ve fetüs-maternel etkileşimin nerede gerçekleştiği konuları ele alınmaktadır. Peter Medawar'ın 1953 yılında yayınladığı bir makalede, deri grefti reddinin bir immünolojik olay olduğu açıklanmıştır. Bu bilginin yayınlanmasından sonra, bir fetusun neden bir immünolojik tepki olarak reddedilmediği konusu üreme immünolojisi alanında ortaya çıkmıştır. Bir fetusun reddedilmemesinin bir nedeni, maternal bağışıklık sisteminin gizlenmiş veya maskelenmiş fetal antijenleri tanımaması olabilir. Daha önce doğum yapmış kadınların serumlarında plasental ve paternal antikorlar gözlemlenmiştir, ancak bu, maternal bağışıklık sisteminin fetusa zarar vermediğini kanıtlamamıştır.Fetal-maternel etkileşim nerede gerçekleşir? Fetal blastosist, dış tabaka (trophectoderm), iç hücre kütlesi (embriyo blast) ve blastocoel adı verilen bir sıvı dolu boşluktan oluşur. Tüm gerçek embriyonik kök hücreler embriyo blasttan kaynaklanır ve bunlar daha sonra embriyo içindeki tüm hücre tiplerini oluşturma yeteneğine sahiptir. Trophectoderm tabakası, villöz plasentayı oluşturur ve ekstravillöz trofoblast hücreleri (EVT) daha sonra uterusu istila ederek maternal kan kaynağıyla bağlantı oluşturur ve gebelik boyunca bu kan kaynağıyla temas halinde kalır. \"Sinkityum\", birkaç hücre füzyonundan oluşan çok çekirdekli bir hücredir ve genellikle \"sinkityal düğümler\" oluşturur ve dolaşım sistemi üzerinden akciğer kapillerlerine seyahat edebilir. Bu düzenleme, plasental trofoblast bariyerlerini içeren, fetal somatik hücreleri tamamen annenin bağışıklık sistemiyle ayırmak için hizmet eder.Erken implantasyon sırasında hangi bağışıklık hücreleri aktif olur? Fetal hücrelerin annenin dolaşım sistemine invaze olması mümkündür. İlk bilinen nakil işlemlerinde, doktorlar çok doğum yapmış kadınların allogeneik lökositlere (allo-antikorlar) karşı antikorlara sahip olduğunu gözlemlediler, bu da paternal insan lökosit antijenlerine (HLA) özgüdür. Anti-D antikorlarına sahip kadınlar, fetusa karşı allo-antijenlere karşı antikor üretebilir, bu da fetusu immünsupresif hale getirmez.Hangi hücreler hücre tanınmasında T hücreleri tarafından etkili olur? Doğal öldürücü (NK) hücreler, T hücreleri ve B hücreleri gibi lenfositler antikor üretir ve allo-tanınma için en önemli hücrelerdir. Fetal gelişim sırasında, T hücre reseptörü (TCR) somatik rekombinasyon olarak da bilinen \"gen yeniden düzenlemesi\" ile oluşturulur. Bu T hücreleri, vericinin ve alıcının HLA'sının eşleşmediği bir yabancı nesne, örneğin bir nakledilmiş organ veya deri grefti tarafından istilaya yanıt verebilir, saldırabilir.Neden T hücreleri fetal trofoblasta saldırmaz? Maternal T hücrelerinin fetusa saldırmaması için birçok mekanizma önerilmiştir. İnsan villöz sinkityotrofoblastta HLA sınıf I veya sınıf II molekülleri ifade edilmediği için. Plasental bariyer içinde yer alan sinkityal dokular, plasental membranda küçük kusurların hızla iyileşmesine izin verir. Ayrıca, düzenleyici T hücreleri (Tregs), allo-reaktif CD4 ve CD8 T hücrelerini baskılar. Hamile insanlarda ve farelerde, Tregs olası olarak uterus deciduasında oluşur, muhtemelen hücre gelişimi sırasında birkaç süreci kontrol eden bir polipeptit olan dönüştürücü büyüme faktörü beta (TGFβ) gibi benzersiz faktörlerden kaynaklanır. Fare modellerinde, mekanizmalar lenf düğümlerine antijen sunan hücrelerin migrasyonunun azalması, uterin deciduasında T hücrelerinin birikimini azaltan baskılanmış kemokinler ve immün hücreler üzerinde progesteronun artan rolünü içerir.Fetal reddinde doğal öldürücü hücrelerin rolü nedir? NK hücrelerinin HLA sınıf I moleküllerine bağlı olmadan hücreleri öldürdüğü düşünülüyordu; ancak, ek araştırmalar bu hücrelerin kendine ait HLA'ya bağlanarak inhibe olduğunu bulmuştur, bu da onların HLA sınıf I olmadan hücreleri öldürmelerine izin verir. Bu işlev \"eksik kendine yanıt\" olarak adlandırılır ve genel olarak CD8+ T ve NK hücreleri, farklı(AI)