Bu bölümde, çocuk ve ergenlerde kendine zarar verme davranışlarına acil yaklaşım konusu ele alınmaktadır. Kendine zarar verme davranışları, bireylerin kendi ölümlerini istedikleri tüm düşünceleri ve eylemleri içeren \"suisidal davranış\" olarak tanımlanmaktadır. Bu davranışlar, pasif ve aktif suisidal düşünceler şeklinde ortaya çıkabilir ve suisid girişimlerine öncülük edebilir. Suisidal davranışın yanı sıra, kendine zarar verme davranışlarının hayatı sona erdirme niyeti olmayan şekline \"parasuisidal davranış\" veya \"suisidal olmayan kendine zarar verme davranışı\" denir. Kendine zarar verme davranışları, düşük benlik saygısı, umutsuzluk, çaresizlik, yalnızlık, suçluluk gibi belirtilerle ilişkilidir. Bu davranışlar, majör depresyon, davranım bozukluğu ve alkol-madde kullanımı gibi durumlarla sıkça görülmektedir. Kendine zarar verme davranışının suisidal olduğunu belirlemek için kişinin niyeti önemlidir. Suisidal davranışlar genellikle kronik umutsuzluk ve yalnızlık hisleriyle ilişkilidirken, suisidal olmayan kendine zarar verme davranışları ise akut öfke veya sıkıntı sonucunda ortaya çıkar. Kendine zarar veren çocuk ve ergenlerin çoğu, devam eden ölme isteği dile getirmemektedir ve genellikle geçici-aralıklı suisidalite yaşarlar. Bu nedenle, her vakayı bütüncül olarak değerlendirmek önemlidir.(AI)