Bebeklerin temel yaşam desteği, doğru ve etkili bir şekilde gerçekleştirilmesi gereken bir müdahaledir. Bu müdahale, bebeğin solunumunu sağlamak için akciğerlerini ventile etmekten oluşur. Bu amaçla yapılan girişimlerin doğru bir şekilde gerçekleştirilmesi önemlidir.Bebeklerde ani kalp durumu nadir görülür, ancak solunum ve dolaşım bozulduktan sonra kalp durması meydana gelebilir. Bu nedenle, solunum işlevinin bozulmasının erken tanınması ve gerekli müdahalenin yapılması önemlidir.Bebeklerde canlandırma işlemleri, solunum durması durumunda taktil uyaranlarla başlar. Hızlı solunumun ardından gelişen solunum durması taktil uyaranlarla düzeltilebilirken, iç çekme tarzında olan solunumun ardından solunum durması söz konusu ise taktil uyaranlar etkili olmayabilir ve ağızdan-ağıza ve buruna soluk verilmesi gerekebilir.Bebeklerin değerlendirilmesi, solunum, kalp atım hızı ve oksijenlenme gibi kriterlere dayanır. Canlandırma işlemleri sırasında bebeğin ısıtılması da önemlidir, çünkü ısı kaybı enerji kullanımını artırır ve oksijen ihtiyacını artırır.Solunum yolunun açılması için bebeğin pozisyon verilmesi önemlidir. Sırt üstü yatırıldığında başın hafif fleksiyonda olması solunum yollarını kapatabilir, bu nedenle omuz altına bir destek konulması solunum yollarının açıklığını sağlar.Solunumu olmayan bir bebeğe ilk olarak taktil uyaran verilmelidir. Eğer bebeğin uygun taktil uyaranlara yanıt vermediği görülürse, akciğerlerin ventile edilmesi gereklidir. Bunun için ağızdan-ağıza ve buruna soluk verme veya balon-maske ile ventilasyon yapma yöntemleri kullanılabilir.Sonuç olarak, bebeğin temel yaşam desteği uygulamaları sırasında doğru girişimlerin yapılması ve bebeğin solunumunun sağlanması önemlidir. Bu müdahalelerin doğru bir şekilde gerçekleştirilmesi, bebeğin hayatta kalma şansını artırabilir.(AI)