Kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR), hayati önem taşıyan bir durum olan kardiyopulmoner arrest durumunda hızlı bir şekilde hayat kurtarıcı müdahalelerin yapılmasıdır. Bu müdahalelerin karar verme sürecinde medikal, etik, psiko-sosyal ve hukuki boyutlar göz önünde bulundurulmalıdır. Etik, insanların birbirleriyle olan ilişkilerindeki değer sorunlarını ele alan bir felsefe dalıdır. Tıp etiği ise tıbbi uygulamalar sırasında sağlık çalışanlarının tutum ve davranışlarını değerlendiren bir disiplindir. Tıp etiği ilkeleri, etik sorunların çözümlenmesine yardımcı olan ve karar verme sürecinde rehberlik eden ilkelerdir. Günümüzde evrensel geçerliliği olan dört temel tıp etiği ilkesi; özerkliğe saygı, yararlı olma, zarar vermeme ve adalettir. Yararlı olma ilkesi, sağlık çalışanlarının hastanın iyiliğini ve en üstün yararını öncelikli olarak gözetmelerini ifade eder. KPR uygulamasında da hastanın en üstün yararının gözetilmesi önemlidir. Bu ilke, hayatın korunması, sağlığın iyileştirilmesi, acının hafifletilmesi ve fonksiyonların iyileştirilerek korunması gibi hedefleri içerir. KPR uygulamasında etik ilkelerin gözetilmesi, hastanın yaşam kalitesini ve değerini ön plana çıkarmayı amaçlar.(AI)