Bu bölümde, restoratif diş hekimliğinde lazerlerin kullanımı ele alınmaktadır. Lazerin temeli 1916 yılında Einstein tarafından atılmış ve 1960 yılında Theodore H. Maiman tarafından keşfedilmiştir. İlk olarak 1964 yılında diş hekimliğinde denenen lazer, yüzeyel hasara neden olmuştur ve kullanımlarından vazgeçilmiştir. 1970-1980’lerde CO2 lazerler ağız içi olarak kullanılmaya başlanmıştır. Daha sonra diş hekimliği için üretilen Nd:YAG lazer kullanılmaya başlanmıştır. Lazerler, çürüğün temizlenmesi ve önlenmesi, kavite dezenfeksiyonu, restoratif materyallerin polimerizasyonu, beyazlatma, pulpa kanallarının dezenfeksiyonu, kemik ablasyonu, diş etinin şekillendirilmesi, implant ve periimplantitis tedavisi ve analjezi gibi birçok alanda kullanılmaktadır. CO2, Er:YAG, Argon ve Nd:YAG lazerleri çürük temizliği ve kavite şekillendirme için kullanılmaktadır. Er-YAG lazer, düşük enerjide çalışırken mine ve dentine etkili olurken diğer dokulara zarar vermemektedir. Bu nedenle tercih edilmektedir. Lazerlerin florürle birlikte kullanımı, diş minesinin güçlenmesinde daha etkili bulunmuştur. Ancak lazer hakkında yeterli düzeyde araştırma bulunmadığı için geleneksel yöntemlerin yerini tam olarak alamamıştır.(AI)