Bu makalede, yoğun bakım ünitesinde hiperglisemili hastalara yaklaşım ve yönetim konusu ele alınmaktadır. Diyabet, dünya çapında yaygın bir metabolik bozukluktur ve hastaneye yatış oranı diğer hastalara göre daha yüksektir. Yoğun bakım ünitelerinde yatan hastalarda diyabet prevalansı %25 civarındadır ve yaş arttıkça bu oran daha da yükselir. Yoğun bakıma yatan hastalarda hiperglisemi, artan kortizol, katekolaminler, glukagon ve büyüme hormonu düzeyleri gibi birçok faktörün etkisiyle ortaya çıkar. İnsülin direnci de hiperglisemiye katkıda bulunabilir. Yoğun bakımda diyabetli hastaların temel hedefleri, metabolik durumun bozulmasını en aza indirmek, olumsuz glisemik olayları önlemek ve stabil bir glisemik denge sağlamaktır. Çeşitli çalışmalar, yoğun bakımda hedef kan şekeri düzeylerinin belirlenmesi konusunda farklı sonuçlar vermiştir. Bazı çalışmalar, düşük glisemik hedeflere ulaşmanın zor olduğunu ve hipoglisemi riskini artırdığını göstermiştir. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği, Amerika Klinik Endokrinologlar Birliği, Amerika Diyabet Birliği ve diğer kuruluşlar, yoğun bakım hastalarında kan glukoz düzeylerinin belirlenmesi ve tedavi yöntemleri konusunda farklı önerilerde bulunmuştur. Bu öneriler arasında kan glukoz hedefleri, insülin tedavisi ve sık glukoz kontrolü gibi konular yer almaktadır.(AI)