Bu bölümde, COVID-19 hastalarında weaning süreci ve önemi üzerinde durulmaktadır. Weaning, mekanik ventilasyon desteğinin aşamalı olarak azaltılması ve tamamen kesilmesi anlamına gelir. Başarılı bir weaning süreci için hastanın weaning sonrası 48 saatten uzun süre mekanik ventilatör desteği olmadan spontan solunumunu sürdürebilmesi gerekmektedir. Weaning sonrası tekrar entübasyon ve mekanik ventilatör desteğine dönülmesi durumunda ise başarısız weaning olarak nitelendirilir. Weaning sürecinin zamanlaması önemlidir, erken yapılan ve başarısız weaning denemeleri, komplikasyonlara ve mortaliteye yol açabilirken, geç yapılan weaning ise hastanın yoğun bakım süresini uzatır ve maliyeti artırır. Weaning denemelerine başlamadan önce hastaların hazır olup olmadığını belirlemek için klinik kriterler kullanılır. Spontan solunum denemeleri uygulama metodları arasında fark bulunmamıştır. Weaning sürecinde hastanın hazır olduğu değerlendirildikten sonra mekanik ventilasyon desteği aşamalı olarak azaltılır ve hastanın spontan solunumunu sağlamak için çaba gösterilir. Ekstübasyon ise endotrakeal tüpün çıkarılmasıdır. Başarısız ekstübasyon prediktörleri arasında aşırı sekresyonlar, yüksek karbondioksit basıncı, uzun mekanik ventilasyon süresi, üst hava yolu problemleri ve önceki başarısız weaning denemeleri bulunmaktadır.(AI)