İmmün kontrol noktaları, bağışıklık hücrelerinin yüzeyinde bulunan küçük moleküllerdir ve bağışıklık tepkisini düzenlemede rol oynarlar. İmmün kontrol noktası engelleme, sitotoksik T-lenfosit ilişkili protein 4 (CTLA-4), programlanmış hücre ölümü 1 (PD-1) veya ligandı programlanmış hücre ölümü ligandı 1 (PD-L1) gibi bağışıklık düzenleyicilerini inhibe ederek anti-tümör bağışıklığı artırır. Çeşitli immün kontrol noktası inhibitörleri (ICPi'ler), çeşitli kanser hastalarının genel sağkalımını artırdığı gösterilmiş ve Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) tarafından onaylanmıştır. Mevcut ICPi'ler arasında Anti-CTLA-4 (ipilimumab), anti-PD-1 (nivolumab, pembrolizumab) ve anti-PD-L1 (atezolizumab, avelumab, durvalumab) bulunmaktadır.ICPi'ler, bağışıklık sisteminin aktivitesini artırarak enflamatuar yan etkilere neden olabilir. İmmün ilişkili advers olaylar (irAE) genellikle gastrointestinal sistem, endokrin sistem, deri ve karaciğeri içeren yan etkilerdir, ancak herhangi bir organ sistemi de etkilenebilir. İrAE'ler, ICPi tedavisinin en sık karşılaşılan komplikasyonlarıdır ve endokrinopatiler en yaygın irAE'ler arasındadır.En yaygın ICPi ilişkili endokrinopatiler arasında hipofizit, tiroid disfonksiyonu, insülin eksikliği diyabet mellitus (DM) ve primer adrenal yetmezlik (PAY) bulunmaktadır. Bazı endokrinopatiler belirli ICPi'lerle daha yaygındır. Hipofizit, anti-CTLA-4 olan ipilimumab ile daha sık görülür. Tiroid disfonksiyonu, anti-PD-1 ajanları nivolumab ve pembrolizumab ile daha sık gözlenir. Bu ilaçların kombinasyon kullanımı, ICPi ilişkili endokrinopatilerin riskini daha da artırır. İmmün ilişkili advers olaylara bağlı ölüm nadirdir, ancak miyokardit, pnömoni, kolit ve nörolojik olaylar ölümcül olabilir.CTLA-4, CD28'e yapısal olarak benzer bir glikoproteindir. CTLA-4 ve CD28, CD80 ve CD86 ligandlarını paylaşırlar. CD28'in aksine, CTLA-4 geleneksel T hücre aktivitesini inhibe eder. PD-1 de CTLA-4 gibi immünglobulin süper ailesinde CD28 reseptör ailesine aittir. Ancak, PD-1 CD28 ile ligandları paylaşmaz; bunun yerine kendi özgül ligandları, PD-L1 ve PD-L2'ye sahiptir. PD-1, T hücreleri, B hücreleri, makrofajlar ve bazı dendritik hücreler de dahil olmak üzere çeşitli hücre tiplerinde ifade edilir.CTLA-4 tek nükleotid polimorfizmleri CT60, JO31, JO30 ve 49A/G otoimmün endokrinopatilerle geniş çapta ilişkilidir. PD-1 polimorfizmlerinin otoimmün endokrinopatilerle ilişkisi nadiren bildirilmiştir. Birkaç çalışma, tip 1 DM ve PD-1 polimorfizmleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymuştur. PD-L1 polimorfizmleri ile tiroid hastalıkları arasında bir ilişki olduğu gösterilmiştir.(AI)