Metabolik sendrom, abdominal obezite, aterojenik dislipidemi, glukoz intoleransı ve yüksek kan basıncı gibi kardiyo-metabolik risk faktörlerinin bir arada bulunmasıyla karakterize bir durumdur. Bu sendromun tanımı ve özellikleri farklı organizasyonlar tarafından yapılmış olsa da, abdominal obezite, insülin direnci, yüksek kan basıncı ve dislipidemi gibi faktörlerin temel yapıtaşları olduğu kabul edilmektedir. Metabolik sendromun laboratuvar bulguları arasında hiperglisemi, hipertrigliseridemi, düşük HDL seviyeleri, mikroalbüminüri, CRP ve PA-1 yüksekliği de yer almaktadır. Dünya genelinde metabolik sendrom sıklığı farklılık göstermektedir. Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan bir araştırmada prevalansın %23,7 olduğu belirtilmiştir. Avrupa ülkelerinde ise bu oran erkeklerde %7 ile %36, kadınlarda ise %5 ile %22 arasında değişmektedir. Hindistan'da ise NCEP kriterlerine göre %31,6 ve %41,1, IDF tanımına göre %25,8, WHO tanımına göre ise %23 oranında metabolik sendrom prevalansı bildirilmiştir. Türkiye'de ise metabolik sendrom sıklığı %32,8 ile %34 arasında değişmektedir. Ülkemizdeki yüksek metabolik sendrom sıklığı, obezite epidemisiyle paralel bir şekilde seyretmektedir.(AI)