Polisomnografi, uyku sırasında nörofizyolojik, kardiyorespiratuar ve fiziksel parametrelerin gece boyunca eş zamanlı olarak kaydedilmesidir. Bu yöntem, uyku bozukluklarının tanısında ve tedavisinde önemli bir rol oynamaktadır. Polisomnografi, ilk olarak 1974 yılında Jerome Holland tarafından kullanılmıştır. Beyin elektriksel dalgalarının kaydedilmesi, polisomnografinin gelişmesinde önemli bir adımdır. Hans Berger, 1929 yılında insanlarda EEG kayıtlarını almayı başarmıştır. Uyku hareketlerinin kaydedilmesi gerektiğini ortaya koyan Kleitman ve Aserinski, 1953 yılında REM uykusunu tanımlamışlardır. Polisomnografi, solunum kayıtlarının eklenmesiyle gelişmiş ve günümüzdeki şeklini almıştır. Amerikan Uyku Bozuklukları Derneği, uyku testlerini dört tip olarak sınıflandırmıştır. Uyku bozuklukları ise Amerikan Uyku Tıbbi Akademisi tarafından altı ana gruba ayrılmıştır. Polisomnografi, uyku ilişkili solunum bozuklukları başlığı altındaki hastalıkların tanısında kullanılmaktadır. Obstrüktif uyku apne hastalığı, polisomnografinin en sık endikasyonudur. Polisomnografi ayrıca uygulanan tedavilerin değerlendirilmesi için de kullanılmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
