Bu bölümde, karın oskültasyonu adı verilen bir muayene yönteminden bahsedilmektedir. Oskültasyon, steteskop ile vücuttaki sesleri dinlemeyi içeren bir teşhis yöntemidir. Steteskop, sesi iyi alabilmek için iki farklı başa sahiptir: çan ve diyafram. Çan düşük frekanslı sesleri, diyafram ise yüksek frekanslı sesleri tespit etmek için kullanılır.Batın oskültasyonu, muayenenin önemli bir unsuru olup bazen değerli bulgular elde edilebilir. Bu yöntemde, steteskopun çan kısmı kullanılarak barsak sesleri değerlendirilir. Barsak sesleri, barsak anslarının peristaltizmine bağlı olarak sıvı ve havanın yer değiştirmesi sonucu oluşur. Normalde barsak sesleri 5-10 saniyede bir veya dakikada 4-6 kez alınır. Ancak mekanik ileus veya paralitik ileus gibi durumlarda daha uzun süre dinlenmesi önerilir.Oskültasyon karnın dört kadranında yapılmalıdır. Eğer bir kadrandan barsak sesleri alınamazsa, o bölgede barsak olmadığı veya tümöral oluşum veya sıvı nedeniyle barsakların yer değiştirdiği düşünülebilir. Normal barsak sesleri genellikle dışardan duyulmaz ve intermitant düşük veya orta şiddette fokurtular tarzındadır. Ancak bazen normal kişilerde bile yüksek tonuslu gürültüler şeklinde duyulabilir. Bu duruma \"borborigmus\" adı verilir. Mekanik ileus durumunda ise başlangıçta barsak sesleri artar ve şiddetlenir, ancak ilerledikçe azalır. Subileus durumlarında ise barsak sesleri artmıştır ve peristatik dalgalar eşlik edebilir.Sonuç olarak, batın oskültasyonu önemli bir muayene yöntemidir ve barsak seslerinin değerlendirilmesini içerir. Bu yöntemle mekanik ileus gibi durumlar tespit edilebilir ve değerli bulgular elde edilebilir.(AI)