COVID-19 enfeksiyonu, hafif hastalık tablosundan ağır pnömoni ve akut solunum sıkıntısı sendromuna (ARDS) kadar değişen farklı klinik tablolara neden olabilmektedir. Bu hastalıkta solunum yetmezliği sık görülen bir komplikasyondur ve hipokseminin nedeni akciğer parankimindeki non-kardiyojenik pulmoner ödem, ventilasyon/perfüzyon dengesizliği ve pulmoner damar yatağındaki mikrotrombüslerdir. COVID-19 hastalarında solunum desteği için farklı yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler arasında yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi de bulunmaktadır. Yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi, solunum yetmezliği olan hastalarda oksijenasyonu iyileştirmek için etkili bir yöntemdir. Bu tedavi yöntemi, invaziv olmayan bir seçenek olup hastaların konforunu artırır ve entübasyon ihtiyacını azaltabilir. Bununla birlikte, hastaların yakından takip edilmesi ve gerektiğinde entübasyon kararı alınması önemlidir. Ayrıca, uzun süreli yüksek oksijen uygulamalarının oksijen toksisitesine neden olabileceği unutulmamalıdır. COVID-19 hastalarının yoğun bakım sürecinde solunum desteği yöntemlerinin doğru seçilmesi ve hastaların ihtiyaçlarına uygun tedavi uygulanması önemlidir.(AI)