GirişGelişen web tabanlı dijital teknolojiler, ulaşım sistemleri ve sosyal medya sayesinde, kültürleri öğrenmek ve anlamak, dünyanın farklı bölgelerinde insanların nasıl yaşadığını ve hayatlarını zenginleştirmek için önemli bir araç gibi görünmektedir. Kültürel çeşitlilik kavramı birçok tanıma sahiptir ve önemli tartışmalara yol açar. Kültürel çeşitlilik, farklılık durumunu, çeşitlilik ve fark noktasını ifade eden Webster sözlüğü tarafından tanımlanırken, İnsan Kaynakları Yönetimi Derneği (2014) tarafından \"bireysel ve kurumsal özellikler, değerler, inançlar, deneyimler, geçmişler, tercihler ve davranışlar gibi farklılıkları ve benzerlikleri içeren kolektif karışım\" olarak tanımlanmaktadır. Birleşmiş Milletler'e göre, Kültürel Çeşitlilik Üzerine Evrensel Bildiri, \"kültürel çeşitlilik, doğa için biyolojik çeşitlilik kadar insanlık için de gereklidir\" (Madde 1). Bildiride, çeşitlilik \"herkese açık seçeneklerin aralığını genişletir; ekonomik büyüme olarak sadece ekonomik büyüme anlamında değil, aynı zamanda daha tatmin edici bir entelektüel, duygusal, ahlaki ve ruhsal varoluşa ulaşmanın bir aracı olarak da anlaşılan bir gelişme yoludur\" (Madde 3) ifadesiyle belirtilmektedir.Daha sık olarak, araştırmacılar kültürel çeşitlilikten bahsederken, genellikle bir topluluk, kuruluş veya ulus içindeki farklı ırklar, etnik gruplar, milliyetler, dinler veya diller arasındaki farklılıklara atıfta bulunurlar. Ancak birçok araştırmacı, kültürel çeşitliliğin bundan daha fazlası olduğunu belirtmektedir. Bu kavram, belirli bir bölge, bölge veya hatta dünyanın tümünde insan gruplarının, toplumların ve kültürlerin çeşitliliği hakkında birçok boyutlu çalışma ve tartışma alanıdır. Farklı geçmişlere, özelliklere, değerlere, inançlara, geleneklere ve göreneklere sahip bireylerin ve hatta grupların karışımı da kültürel çeşitlilik çalışmalarının ve tartışmalarının konusudur. Bu kavram, dünyanın farklı bölgelerindeki insan sosyal yapılarının, inanç sistemlerinin ve durumlara uyum sağlama stratejilerinin mevcut çeşitliliğine atıfta bulunur. Kültürel çeşitliliği yönetmek ve çalışmanın kolay bir görev olmadığı açıktır. Özellikle çok uluslu şirketlerde işgücünün kültürüne, inançlarına, geçmişine ve iş etiğine uyum sağlama gerekliliği nedeniyle, çeşitlilik yönetimi, hatta firmalar ve şirketler için zorlu bir konudur. Jones'a (1999) göre, çeşitliliği etkili bir şekilde yöneten organizasyonlar; \"yeni iş gücünün en iyisini işe almak ve elde tutmak, daha büyük yeniliklere erişim sağlamak, kadın ve azınlık çalışanlar arasında daha iyi performans elde etmek ve etnik veya uluslararası pazarlardan en iyi şekilde yararlanma yeteneği kazanmak\"tır (s. 6).Vertovec (2007), Londra'yı süper çeşitlilik örneği olarak tanımlamak için süper-çeşitlilik kavramını tanıttı. Vertovec'e (2007) göre, uzun süreli hükümet politikaları, sosyal hizmet uygulamaları ve halk algısı, Londra'nın çeşitlilik yapısını değiştirdi. Şehir, çok daha büyük bir göç ve çokkültürlülük çeşitliliğine dönüştü. Bu yüzden \"Britanya artık 'süper-çeşitlilik' olarak nitelendirilebilir, ülkenin daha önce deneyimlemediği bir karmaşıklık düzeyini ve türünü vurgulayan bir kavram. Bu durum, son on yılda gelen, yeni, küçük ve dağınık, çoklu kökenli, transnasyonel bağlantılı, sosyo-ekonomik olarak farklılaşmış ve yasal olarak tabakalı göçmenler arasında artan sayıda değişkenin dinamik bir etkileşimiyle belirginleşir\" (Vertovec, 2007: s. 1024). Aslında, her türlü geçmişe sahip göçmenler birçok toplumun önemli bir parçasını oluşturur ve bazı ülkelerde özellikle sanayileşmiş dünyada göçmenler üçüncü veya dördüncü nesile kadar uzanır. Grzymala-Kazlowska ve Phillimore'a (2018) göre, \"göçe dayalı çeşitlilik küresel ve kaçınılmaz bir şekilde uluslararas(AI)