Bu bölümde, splenomegali (dalak büyümesi) konusuna yaklaşım ve dalak anatomisi hakkında bilgi verilmektedir. Dalak, Grekçe kökenli bir kelime olup, huysuzluk, geçimsizlik ve iç sıkıntısı gibi anlamlara da gelmektedir. Tarih boyunca, hızlı hareket etmeye engel olduğu düşünülen dalak, çıkarılması durumunda hastaların ölümüne yol açmıştır. Cerrahi tedavilerle ilgili ilk yazılar 16. yüzyıla aittir ve bu dönemde yapılan splenektomilerin çoğunluğu ölümle sonuçlanmıştır. Ancak 1900'lerin başından itibaren cerrahi tecrübelerin artmasıyla splenektomi mortalitesi azalmış ve son yüzyılda %1'in altına düşmüştür. Dalak, primitif mezodermden gelişir ve sol üst kadrana doğru ilerler. Komşuları kolon ve sol böbrektir. Aksesuar dalak en sık görülen anomalidir ve genellikle hilus ve damar pedikülünde bulunur. Dalak, çeşitli bağlar ve peritoneal katlantılarla mideye, kolona, diafragma, böbrek pankreas kuyruğu ve adrenal bezlere asılır. Vasküler beslenmesi çoğunlukla splenik arterden sağlanır ve splenik ven dalağın venöz dönüşümünü karşılar.Dalak, filtrasyon, immün fonksiyon, hematopoiezis (kan hücrelerinin üretimi) ve depolama gibi fonksiyonlara sahiptir. Filtrasyon, yetişkinlerde en önemli ve baskın fonksiyondur. Dalak, gelen kanı filtreleyerek zararlı maddeleri ve yaşlanmış kan hücrelerini ortadan kaldırır. Bu bölümde, dalak anatomisi ve işlevleri hakkında detaylı bilgiler verilmektedir.(AI)