Glokom, dünya genelinde kalıcı körlüğün önde gelen nedenlerinden biridir. Tahminlere göre, 80 milyon kadar glokom vakası bulunmaktadır ve bu sayının giderek arttığı ve 8,4 milyon glokom hastasının tamamen görme yetisini kaybedeceği düşünülmektedir. Glokom, ilerleyici bir nöropati olan Retina Gangliyon Hücre (RGH) kaybı ile karakterizedir. Hastalığın başlangıcı sinsidir ve ilerleyen evrelerde görme alanı kaybı ve körlük meydana gelir. Glokomda hayvan modelleri genellikle hastalığın patofizyolojisi üzerine yapılan çalışmalardır. Maymun, kedi, köpek, domuz, kemirgen gibi farklı türlerden hayvan modelleri kullanılmıştır. Bu modellerle birçok bilgi elde edilmiş olsa da, hastalık hala tam olarak anlaşılamamış ve tedavi edilememektedir. Glokomun birçok tipi tanımlanmıştır ve genellikle üç ana grupta incelenir: Primer Açık Açılı Glokom (PAAG), Primer Kapalı Açılı Glokom (PKAG) ve Primer Konjenital Glokom (PKG). PAAG, tüm popülasyonlarda en sık görülen glokom tipidir ve genetik faktörlerin rol oynadığı bilinmektedir. Maymunlarda glokom, ilk kez 1993 yılında Cayo Santiago maymun kolonisinde tespit edilmiştir. Daha sonra çeşitli deneysel maymun modelleri geliştirilmiş ve glokom üzerinde çalışılmıştır.(AI)