Deliryum, bilişsel fonksiyonlarda dalgalanmalarla seyreden, akut başlayan ve cerrahi ve dahili servislerde sıklıkla karşılaşılan bir nöropsikiyatrik tablodur. Deliryumun yaşlılarda daha sık görüldüğü ve kalça kırığı gibi durumlarla ilişkili olduğu belirtilmektedir. Deliryumun önlenmesi ve tedavi edilmesi gerektiği vurgulanmaktadır, çünkü bu durumun kısa ve uzun vadede artmış mortalite, hastanede kalış süresinin uzaması gibi olumsuz etkileri olduğu gösterilmiştir. Deliryumun ardından kalıcı bilişsel bozulma görülebileceği ve demans riskinin arttığı da belirtilmektedir. Deliryumun risk faktörleri arasında ileri yaş, erkek cinsiyet, demans, depresyon, düşük aktivite düzeyi, immobilite, düşme öyküsü, beslenme bozukluğu, psikoaktif ilaç kullanımı, alkol kullanımı ve antikolinerjik özelliği olan ilaç kullanımı yer almaktadır. Deliryum tanısı için DSM-5 tanı ölçütleri kullanılmaktadır. Deliryumun tanınması ve tedavi edilmesinin önemli olduğu vurgulanmaktadır, özellikle ileri yaşlarda görülen bu bozukluğun artan yaşlı nüfusla birlikte daha da önem kazandığı belirtilmektedir.(AI)
Atıf Sayısı :
