Yüksek rakım hastalıkları, yüksek irtifada oksijen yetersizliğine bağlı olarak ortaya çıkan patolojilerdir. Bu hastalıklar genellikle 2400 metre üzerindeki yüksekliklere çıkan kişilerde görülür. Yüksek rakımlarda atmosfer basıncı ve hava yoğunluğunun azalması nedeniyle oksijen molekülü parsiyel basıncı azalır ve kısmi oksijen yetersizliği meydana gelir. Bu durum vücudun oksijene duyarlı olan dokularında hipoksi ve anoksiye yol açar. Yüksek rakım hastalıkları arasında akut dağ hastalığı, yüksek irtifa beyin ödemi, yüksek irtifa akciğer ödemi, görme bozukluğu, uyku problemleri, periferik ödem, yüksek irtifa farenjiti ve bronşiti, dehidrasyon, hipotermi gibi durumlar yer alır. Aklimatizasyon, kişinin yüksek rakıma uyum sağlamasıdır ve fizyolojik değişikliklerle kendini gösterir. Aklimatizasyon için gereken süre, yüksekliğe bağlı olarak değişir ve beklenilmeden yüksek rakıma çıkıldığında yüksek rakım hastalığı riski artar. Yüksek rakıma çıkan kişilerin özgeçmişinde kardiyak ve pulmoner hastalık öyküsü varsa, bu hastalıklar yüksek rakımda şiddetlenebilir. Akut dağ hastalığı ise hızlı bir şekilde yüksek irtifaya çıkan kişilerde görülen belirti ve bulgularla karakterizedir.(AI)