Bu bölümde, özofagusun anatomisi ve bazı önemli terimler hakkında bilgi verilmektedir. Özofagus, faringeal bileşke ile midenin kardiyası arasında uzanan tüp şeklinde bir organdır. Üst özofagus sfinkteri, krikofaringeus kasının oluşturduğu bir sfinkter mekanizmasıdır. Alt özofagus sfinkteri ise özofagustaki düz kas yapısı ve diyaframın sağ kuruşunun oluşturduğu bir sfinkter mekanizmasıdır. Disfaji, gıda alımından sonra yutmada zorluk çekilmesidir. Odinofaji ise yutma hareketinin ağrılı bir şekilde gerçekleşmesidir. Orofaringeal disfaji, ağızdan alınan gıdaların yemek borusuna geçişinde zorluk olması durumudur. Özofagial disfaji ise oral yolla alınan gıdaların özofagustan geçişi sırasında karşılaşılan zorluktur. Pirozis, sternumun arka bölgesinde tarif edilen yanma hissidir. Regürjitasyon, mide içeriğinin ağza kusma olmaksızın geri gelmesidir. Gastroözofagial reflü, mide içeriğinin yemek borusuna geri kaçması durumudur. Reflü özofajit, mide içeriğinin yemek borusuna kaçması sonucu yemek borusunda meydana gelen kimyasal inflamasyondur. Barret özofagus, tekrarlayan reflü atakları sonrası özofagus mukozasının mide ve ince barsak mukozasına dönüşmesidir. Hiyatal herni, midenin toraksa doğru fıtıklaşmasıdır. Schatzki halkaları ise distal özofagusta daralmaya neden olan halkalardır. Plummer-Vinson sendromu, demir eksikliği anemisi, disfaji ve servikal özofagusta web üçlüsü ile karakterizedir. Akalazya ise özofagus kaslarının uyarılmasının bozulması sonucu gelişen bir durumdur.(AI)