Osteoporoz, kemik metabolizmasını etkileyen en yaygın hastalıktır. İlk kesin osteoporoz tanımı, Fransız patolog Jean Georges Lobstein tarafından 1820 yılında \"gözenekli kemik\" olarak yapılmıştır. Osteoporoz, kemik yoğunluğunun azalması sonucunda kırılgan ve gözenekli kemiklere sahip olma durumudur. Kemik kütlesinin birim hacim başına azalması olarak tanımlanır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), osteoporozu \"kemik kütlesinde azalma ve kemik dokusunun mikro yapısal yapısının bozulması sonucu kemik kırılganlığının ve kırıkların artmasıyla karakterize sistemik bir iskelet hastalığı\" olarak tanımlar. Bu tanım, 1990 Dünya Sağlık Örgütü Osteoporoz Konferansı'nda uluslararası bir uzlaşma ile belirlenmiştir. WHO'nun 1994'teki uzlaşısıyla, osteoporoz tanımı gözden geçirilmiş ve DXA (çift x-ışını absorptiometrisi) kullanılarak elde edilen değerlere göre tanım yapılması gerektiği kabul edilmiştir. Bu tanımın amacı, kavramsal karışıklığı önlemek ve osteoporoz prevalansını belirli sayısal değerler üzerinden açıklığa kavuşturmaktır. Osteoporozun sınıflandırılması farklı açılardan yapılmıştır. Etyolojiye göre sınıflandırma klinik hayatta en sık kullanılan sınıflandırma türüdür. Primer osteoporozun neden olduğu bilinen bir hastalık yoktur. Primer osteoporoz, postmenopozal osteoporoz (Tip I OP), senil osteoporoz (Tip II OP) ve idiyopatik (juvenil, erişkin) osteoporoz olarak sınıflandırılır. Postmenopozal osteoporoz, menopoz sonrası dönemde ortaya çıkan bir alt tiptir.(AI)