Radyoaktivite, Fransız bilim insanı Antonie-Henri Becquerel'in 1896 yılında uranyum tuzlarıyla yaptığı çalışmalar sonucunda keşfedilmiştir. Radyoaktif maddeler, atom çekirdeklerinde meydana gelen değişimler sonucunda kendiliğinden ışımalar yayabilen maddelerdir. Radyoaktiflik, yüksek enerjili elektromanyetik radyasyon veya atom altı parçacıklarının yayılması olarak adlandırılır. Radyoaktif maddelerin kimyasal değişime uğraması durumunda bile radyoaktif özellikleri değişmez. Radyoaktiflik, elementin çekirdeğindeki değişimlerle ilgilidir. Atom çekirdeğinde gerçekleşen tepkimelere çekirdek tepkimeleri denir ve bu tepkimeler sonucunda yeni elementler oluşabilir. Bazı elementlerin atom çekirdekleri kararsızdır ve kararlı hale gelebilmek için ışıma yaparak başka elementlere dönüşürler. Kararsızlığın nedeni, atom çekirdeğindeki nötron sayısının proton sayısına oranının büyüklüğü ve çekirdeklerin fazla enerji içermesidir. Kararlı atom çekirdekleri, nötron-proton oranına göre dar bir bölgede bulunurken, kararlılık kuşağı dışında kalan çekirdekler kararsızdır. Kararlılık kuşağına yaklaşmak için kararsız çekirdekler beta bozunması veya elektron yakalama gibi bozunma süreçleri gerçekleştirirler.(AI)