Empiyem, pleural boşluğun iltihaplanmasıdır ve kalın, yapışkan bir sıvı pleural boşluğa birikir. Tedavi edilmediğinde %10 ölüm oranına neden olur. Tedavide cerrahi ve tıbbi tedavi birlikte kullanılır. Amaç, enfeksiyonu ortadan kaldırmak ve akciğerin yeterli genişlemesini sağlamaktır. Empiyemanın nedenleri arasında lobüler pnömoni, akciğer apsesi, bronşiektazi, önceki toraks, kalp ve yemek borusu ameliyatı, septik pulmoner emboli, travma, mediastinit, karın enfeksiyonları, spontan pnömotoraks, tekrarlayan torasentez, malignite, diyabet, immünsüpresyon tedavisi, uzun süreli steroid tedavisi, nörolojik hastalıklar, aspirasyon, yemek borusu perforasyonu ve sepsis yer alır. Çocuk hastalarda doğuştan gelen akciğer hastalıkları da nedenler arasındadır. Empiyemanın en yaygın nedeni parapnömonik efüzyonun komplikasyonudur. Parapnömonik efüzyon, bakteriyel pnömoni olan hastaların %40-50'sinde gelişir ve bunların %10-15'i komplike olur ve bunların %5'i empiyem haline gelir. Empiyemanın en yaygın nedeni gram pozitif aerobik bakterilerdir. Gram negatif bakteriler hastane kökenli olanlarda görülür. Bakteriyel pnömoni sıklığı azalmasına rağmen, çocuklarda komplikasyonları olan parapnömonik efüzyon ve empiyem artmaktadır. Bu, özellikle çocuklarda pnömoninin yetersiz tedavisine bağlı olarak gelişir. Empiyemde üç klinik evre görülür: eksüdatif evre, fibrinopürülan evre ve organizasyon evresi. Empiyem tedavisinde cerrahi ve tıbbi tedavi birlikte kullanılır. Tedavi edilmediğinde, empiyem kalıcı akciğer fonksiyon kaybına neden olabilir. Hastaların şikayetleri, patojenin virülansına, konakçının direncine, uygun antibiyoterapi ve drenaja göre değişir. Kısa nefes alma, pleurotik göğüs ağrısı, öksürük, irinli balgam, ateş, titreme, kilo kaybı gibi şikayetler görülebilir. Çocuklarda iştahsızlık ve kötü nefes de olabilir. Çocuk hastalarda pnömoni takibi yapılan ve antibiyoterapiye rağmen 48 saat içinde ateşin ve klinik düzelmenin olmaması, plevral efüzyon geliştiğini düşündürür. Çocuk hastaların öyküsünde yabancı cisim aspirasyonu da sorgulanmalıdır. Yüksek ateş, taşipne ve taşikardi belirtileri vardır. Ayrıca siyanoz görülebilir. Oksimetre ile satürasyon ölçülmelidir. Göğüs genişlemesi azalmıştır. Etkilenen hemitoraksta solunum sesleri azalmış veya tamamen kaybolmuştur. Perküsyonda matlık tespit edilir. Büyük plevral efüzyonlarda mediastinal kaymalara bağlı bulgular tespit edilebilir.(AI)